Bye Beijing! Hello Shanghai, Yangshuo and Guilin!

Haai lieve allemaal,

Daar ben ik weer met een nieuw verslag. Ik begin bij het afscheid nemen van Beijing, daarna door naar Shanghai, Yangshuo and Guilin.

Zaterdagavond 10 januari gingen we nog met een grote gezellige groep in de lobby zitten. We waren met de Ieren en de Nederlanders. Zo zijn er namelijk ook mensen vertrokken, en wij gingen de volgende dag met een groep van 8 mensen naar Shanghai. Fleur en ik op stap met 6 jongens.

Ik merkte dat ik het toch moeilijk vond toen ik afscheid van iedereen moest nemen. Uiteindelijk bleek dat ik niet de enige was. Dan besef je toch wel weer dat dit ook je thuis was, en al die mensen ervoor hebben gezorgd dat je een leuke tijd hebt gehad. Ik denk dat het voornamelijk ook komt door mijn vrienden dat ik geen heimwee heb gehad. Tuurlijk zijn er die momentjes dat je het vervelend vind dat je niet thuis bent. Maar dan besef je weer wat een geweldige kans en ervaring dit is.

Nou zondagochtend om half 6 ’s ochtends ging de wekker. WAT VROEG. De dag daarvoor had ik alles al netjes ingepakt, dus ik hoefde gelukkig niet zoveel te doen. Het plan was om half 7 weg te gaan. Maar we moesten allemaal ook nog uitchecken dus uiteindelijk gingen we om kwart voor 7 met de taxi naar het treinstation. Na een paar controles voor je tas, paspoort en ticket (het leek net een vliegveld) konden we met de trein naar Shanghai gaan. Prima trein, genoeg beenruimte en we waren er in 5 uurtjes, rond 1 uur ’s middags.

We hadden al een hostel geboekt voordat we weggingen dus dat was heel chill. Iedereen was een beetje gaar van de reis dus we hadden besloten niet zoveel te doen die dag. We gingen eerst even laat middageten en daarna een soort eigen tour doen en naar de Bund, dat hoort echt bij Shanghai. Daar hebben we een walkingtour gedaan uit de Lonely Planet. Daar kwam je dan ook langs oude gebouwen, zoals het Astor House Hotel dat in 1846 was geopend, het allereerste hotel in Shanghai. Of the Broadway Mansions die in 1934 waren gebouwd.

Vanuit de Bund had je weer uitzicht op Pudong, daar kan je dan de hoogste gebouwen van Shanghai zien. We dachten ook dat de gebouwen mooi zouden oplichten, maar blijkbaar zitten we in de verkeerde tijd van het jaar en zijn de lampjes niet aan. Anders was het een heel mooi uitzicht geweest.
Daarna zijn we lekker terug naar ons hostel gegaan en gingen we poolen.

De volgende dag gingen we naar de French Concession, dit stond op nummer 2 in onze Lonely Planet van de top 30 beste ervaringen in China. We waren dus helemaal enthousiast (op nummer 1 staat natuurlijk de Chinese Muur en op nummer 3 Forbidden City). Wij daar uiteindelijk aangekomen met de metro, konden we het niet echt vinden. We snapten maar niet wat iedereen er zo leuk/mooi aan vond, en we hebben allemaal rondjes gelopen en allerlei Chinezen gevraagd waar het nou precies zat. Iedereen gaf steeds een andere richting aan. Maakt allemaal niet uit, maar we hebben dus niks gezien (denk ik).

Na het lunchen gingen we naar the World Financial Center. Vanuit hier kon je dan naar de hoogste gebouwen van Shanghai. Wij gingen naar het één na hoogste gebouw, the Bottle Opener. Als je zo de foto ziet dan snap je waarom het zo heet.

Dat gebouw heeft 100 verdiepingen! Je moest natuurlijk wel entree betalen, maar met onze studentenkaart kregen we korting. WAT EEN ERVARING. Je hebt zo’n mooi uitzicht over Shanghai.
Zelfs met de smog was het nog steeds mooi te zien. Ik heb hier ook nog video’s van. En ik zal kijken of ik een paar goede foto’s bij dit blog kan plaatsen.

Verder zijn we nog naar Old Town geweest. Als je hier bent zou je even vergeten dat je in het moderne Shanghai zit. Dit heb je tenminste totdat je een Starbucks ziet, haha. Dit zag er wel heel mooi uit en is weer eens wat anders dan al die wolkenkrabbers.

In Shanghai zijn we uiteindelijk niet zo lang geweest. Na Shanghai gingen we naar Guilin. Dit is makkelijker gezegd da gedaan. Aangezien wij arme studenten niet zoveel geld hebben dachten we dat het leuk zou zijn om de nachttrein te nemen. Dit betekende 18 uur in de trein. Er waren wel bedden, wij hadden een stapelbed met 3 bedden en ik sliep op het hoogste bed. Dit betekende klimmen naar boven en niet rechtop in je bed kunnen zitten.
Dit was niet zo erg, omdat we het verder heel gezellig in de trein hadden gemaakt. Voor we het wisten zat de reis er al weer op. Het enige mindere was dat er geen stopcontact was en geen douche. Maar we hadden ook niet zoveel luxe verwacht.

Toen kwamen we aan in Guilin op 15 januari. Dit is zo anders dan al die grote steden! Je hebt hier bergen en gewoon veel meer natuur! Het was hier ongeveer rond de 18 graden. Terwijl het in Beijing en Shanghai een paar graden boven nul was. Zo hadden we een heel chill hostel met een kleine tuin. Hier kon je dan lekker zitten met een drankje en genieten van de zon. We hadden toen gelijk bedacht dat we hier een dagje langer zouden blijven dan gepland.

De volgende dag gingen we vroeg op en met de bus naar de rijstvelden, dit kon je boeken vanuit ons hostel (Wada). Jaaa die hebben ze hier, want we zijn meer naar het Zuiden gereisd(vandaar het warmere weer). We gingen voor het mooie uitzicht dus moesten eerst allerlei trappen beklimmen. Uiteindelijk kwamen we na 45 minuten allemaal lekker bezweet aan, maar het was het waard. Wat een uitzicht. Ook hier heb ik weer een filmpje van die ik je mensen later kan laten zien. Natuurlijk hebben we ook weer foto’s gemaakt.

Het plan was om daarna nog verder te lopen, maar we hadden allemaal zo’n honger dat we gingen eten. We hebben een traditioneel gerecht gegeten. Namelijk bamboerijst. Eerst ging een man de bamboe in kleinere stukken snijden. Daarna werd er rijst met allerlei groentes en vlees warm gemaakt in een bamboestok op het vuur. Dit werd dan later open gesneden. Hierdoor was de rijst heel zacht, maar zat er wel veel smaak aan. Eigenlijk een beetje apart, maar weer eens leuk voor de verandering. Dit eten duurde zo lang dat we alweer terug naar de busjes moesten en terug naar het hostel gingen.

De dag daarna wilden we graag naar een ander plaatsje in de buurt van Guilin, namelijk Yangshuo. Hier werden we dan eerst met een bus naartoe gebracht, en gingen we later een stukje over de rivier varen. Heerlijk varen en weer hadden we een mooi uitzicht. Dit keer met allerlei bergen. Ook kwamen we bij een plek die op de 20 Yuan stond (Chinese eenheid). Je kon dan het briefje van 20 erbij houden en zo de bergen herkennen die erop stonden, ik zal er een foto van plaatsen. Dit was wel een cool dus!

Daarna kwamen we aan in het Wada Hostel. Zij hebben ook een hostel in Yangshuo en konden onze boeking overzetten. Zo hadden we gelijk een slaapplaats. Dit is echt een fijn hostel met vriendelijke mensen die je met alles willen helpen! Ik raad het iedereen aan als je naar Guilin of Yangshuo gaat!

Daarna hadden we besloten lekker te gaan fietsen en een mountainbike te huren. Als echte Hollanders gingen we met zijn achten fietsen. Je snapt dat we werden aangestaard en mensen weer foto’s gingen maken. Dit namen we maar voor lief.
We gingen fietsen naar de Moonhill. Vanaf de top zouden we dan weer een mooi uitzicht hebben over Yangshuo. En dat klopte! Je kon helemaal boven op de berg via een soort geheime weg. Dit betekende letterlijk bloed zweet en tranen (ik had mijn vinger opengehaald). But once again, it was worth it! We hebben veel foto’s daar gemaakt, doordat er ook een paal stond waar iedereen op kon klimmen. Dit betekende dat de jongens een human flag deden en ik er gewoon netjes in klom. Zolang je niet naar beneden keek was dit prima te doen.

De volgende dag gingen we weer mountainbiken. We hadden weer een route in de Lonely Planet gevonden. Dit zou ongeveer 3 uur duren. Wij weer lekker fietsen en uiteindelijk kwamen we bij een soort offroad pad. Dit betekende een heel dun weggetje met allerlei kansen om te vallen. Dit zorgde natuurlijk voor een beetje adrenaline.

Er was één eng stukje, dus ik stapte daar eventjes af. Tenminste dat was het plan… Ik stond namelijk niet op de weg, maar op een paar planten. Toen verloor ik mijn evenwicht en gleed ik langzaam weg. Helaas voor mij was er naast mij een sloot, en je raad het al… IK VIEL MET FIETS EN AL IN DE SLOOT. Ik geloofde het eerst niet, dus ik bleef gewoon liggen. Vervolgens trok Jaime mij eruit, toen ik doorhad dat dit toch echt geen droom was. MIJN SUPERMAN. Dat ging natuurlijk wel in één keer goed.
Ik moest er wel uit, want ik besefte ineens dat ik mijn mobiel in mijn jaszak had! Gelijk batterij uitdoen en alles eruit halen, Marco was zo lief om dit voor mij te doen. Je snapt dat iedereen me wel eerst rustig heeft uitgelachen voordat ze me gingen helpen! Maar dat snap ik dan ook goed.

Zucht, wat een gedoe. Alles zeiknat en vies van de modder. We zijn maar naar de rivier gegaan en daar heb ik traditioneel mijn kleding gewassen. Vervolgens kwamen er veel Chinezen langs die me steeds gingen aanstaren. Ze riepen in het Chinees: zwemmen. Ik zei terug in het Chinees: ja ik houd van zwemmen! Ik heb uiteindelijk maar Marco zijn shirt aangedaan en een vest van Jaime en nog een winterjas van Jim. En nog steeds had ik het koud. Terug in het hostel bood iedereen me ook nog kleding aan en kon ik gelukkig nog even douchen. Uiteindelijk had ik alleen mijn eigen bh en topje aan. De rest was allemaal geleend: ondergoed, sokken, een broek, een shirt en nog een vest. De jongens stonden wel allemaal voor mij klaar.
Ik had namelijk niet zoveel kleding mee, alles lag in Guilin. En ik moest anders nog ruim een uur in de bus met al mijn natte kleding. Dus dan loop ik er liever bij als een jongen.

Die dag hebben we toen niet meer zoveel in Guilin gedaan, we hebben ’s avonds nog even Jim zijn verjaardag gevierd, hij was 21 geworden!

De 20e was de laatste dag in Guilin. Toen zijn we nog naar de Reed Flute Cave gegaan. Dit is een grot met allerlei kleurtjes. Dit zorgt voor een soort magische sfeer. Hier konden we ook nog schildpadden zien. Wij helemaal enthousiast een kaartje gekocht (ongeveer 70 cent), waren er maar een paar schildpadden in het water. Welgeteld 3, al die Chinezen hadden er geld in gegooid, omdat ze denken dat dit geluk brengt. Toen wilden we een kijk naar de souvenirs en zat daar ook steeds één schildpad per tafel. Ze zagen er heel zielig uit en leken verdoofd. Toen zijn we maar snel weggegaan terug de grot in.

Eenmaal in het hostel gingen we nog even de vliegtickets boeken naar Kunming en ons hostel voor in Kunming. Mijn mobiel deed het toen weer! Maar die is 2 dagen daarna in de strijd in Kunming gesneuveld. R.I.P. mijn Samsung Galaxy S4, die ik pas 8 maanden had…
Na alles boeken hebben alvast afscheid genomen van Steven en Thijs, zij gingen niet mee naar Kunming. Daarna nog even relaxed een filmpje gekeken voordat de taxi er was. Toen moesten we afscheid nemen van Guilin. We waren ruim op tijd op het vliegveld, want onze vlucht had een uur vertraging. Toen we eenmaal door de douane waren en op tijd waren om te boarden, had ons vliegtuig weer vertraging. We zouden oorspronkelijk om 22.35 vliegen, dit werd 0.20. Dus uiteindelijk met 2 uur vertraging voor een vlucht die maar 1,5 uur duurt. Je kan wel snappen dat ik een beetje gefrustreerd was.

In het volgende verslag vertel ik over Kunming en Thailand! Ik ben vandaag aangekomen in Thailand Maar het wordt teveel voor dit verslag...

Super bedankt voor jullie tijd en moeite voor het lezen van dit blog, want dit was echt een lang verslag.
Ik zal dan nog één verslag schrijven, want de 31e ben ik alweer in Nederland!

Dikke kus en veel liefs,
Lisa